Πύλος - Ευαγγελος Στασινόπουλος. Ο φίλος που έφυγε.

Άργησα. Άργησα αλλά δεν ξέχασα το οφειλόμενο αντίο σε έναν ξεχωριστό φίλο, έναν πετυχημένο συνάδελφο, έναν ευαίσθητο καλό άνθρωπο που πλήρης ημερών έφυγε για τη γειτονιά των Αγγέλων. Σήμερα είναι “Τα Σαράντα” και είναι η ημέρα αναχώρησης για το μεγάλο χωρίς επιστροφή ταξίδι της ψυχής. Είναι το στερνό αντίο..

Είχα την χαρά να κάνω παρέα μαζί του και να πίνουμε τον καφέ στον τελευταίο πλάτανο της πλατείας, στην Πύλο προς την πλευρά της θάλασσας, κοιτάζοντας το λιμάνι, και συζητώντας ατέλειωτες ώρες. Κατέγραψα και βιντεοσκόπησα πολλές ώρες συνομιλίας που αφορούσαν τα ΄΄Γεγονότα της Πύλου¨ όπου του στέρησαν τον πατέρα του, άκουσα τον αγώνα του για επιβίωση στην Ιταλική κατοχή, και την μετέπειτα προσπάθεια του για επαγγελματική προκοπή και κοινωνική καταξίωση. Ανακάλυψα έναν τρυφερό άκακο καλλιεργημένο άνθρωπο με κλήση στις καλές τέχνες, ζωγράφιζε υπέροχα, και έπαιζε κιθάρα, βιολί και πιάνο. Ήταν ξεχωριστός, ήταν ένας αρχοντάνθρωπος !

Δείτε το βίντεο.