Βιβλιοπαρουσίαση “Εγώ ο Σίμος Σιμεών” του Γιάννη Ξανθούλη

                                                 Δείτε το Video https://youtu.be/cPgjFnMDhDo

Το αφιερώνω και το προτείνω στους βιβλιόφιλους, στους βιβλιοσυλλέκτες, στους βιβλιοαναγνώστες, στους βιβλιολάτρεις, στους βιβλιολάγνους, στους βιβλιοθήρες, στους βιβλιοφάγους, και στους βιβλιοθηκάριους. Είναι τόσα τα έργα του, μια ολόκληρη βιβλιοθήκη, συμβολή στην Ελληνική Γραμματία.

 Δυο λόγια για τον Συγγραφέα Γιάννη Ξανθούλη.

γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης. Εκτός από μυθιστορήματα, έγραψε βιβλία και θεατρικά έργα για παιδιά, καθώς και θέατρο. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος (είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ) σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο.

Έχει ένα μοναδικό τρόπο να αξιοποιεί τα χρώματα του
χρωστήρα του, προκειμένου να ντύσει με ανταύγειες
Δείτε το Video  https://youtu.be/cPgjFnMDhDo
και αποχρώσεις τους ήρωές του που - σχεδόν το ένοιωσα - είναι το ίδιο το κοινό του. Σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, αναρωτιέται. Δίνει απλόχερα και αυθεντικά βιώματα, εικόνες, ήχους, κώδικες, συνήθειες και κουσούρια  μιας εποχής και μιας διαδρομής συνεχώς μεταβαλλόμενης. Στο “Εγώ o Σίμος Σιμεών” μπαίνει κ΄ αυτός στη σελίδα του, κοιτάζει κατάματα τον ήρωά του και συνομιλεί με τον αναγνώστη, με τον χαρισματικό και ευφυή τρόπο που τον διακρίνει..

Ο Σίμος Σιμεών είναι το παιδί που μπορεί να αριστεύει, να διακρίνεται και να ελπίζει. Το περιβάλλον του βέβαια παραμένει τόσο εχθρικό και στενόμυαλο, που ο μοναχικός μας ήρωας κινεί το ενδιαφέρον κάποιων πέραν της κοινής φαντασίας ατόμων. Αυτά θα του υποβάλουν τους όρους μιας περιπέτειας, με αποχρώσεις κάποιες φορές φαιδρές, αλλά συνήθως δραματικές. Όμως ο Σίμος θα μπορεί, με τη διαίσθηση και την εξυπνάδα του. να καθορίζει τις προοπτικές μιας άλλης ζωής, με διαφορετικές αξίες, πέρα από τον σοβαροφανή μικρόκοσμο που ακόμα διαιωνίζει τις εμμονές του...

Όλα ξεκινούν το 1964. μια σημαντική στιγμή για την Ελλάδα. Τότε, που κάτι έδειχνε να χαράζει ελπιδοφόρα στον βαλτωμένο μεταπολεμικό μας ορίζοντα, αλλά δεν θα κρατούσε για πολύ.

Κι όσο για τη Χαλκόπολη. αναζητήστε τη στους χάρτες. Αν δεν τη βρείτε, ψάξτε τη στη φαντασία σας. Στο κάτω κάτω, για ένα ταξιδάκι πρόκειται...